ते सो॒मादो॒ हरी॒ इन्द्र॑स्य निंसतें॒ऽशुं दु॒हन्तो॒ अध्या॑सते॒ गवि॑ ।
तेभि॑र्दु॒ग्धं प॑पि॒वान्त्सो॒म्यं मध्विन्द्रो॑ वर्धते॒ प्रथ॑ते वृषा॒यते॑ ॥
ते । सो॒म॒ऽअदः॑ । हरी॒ इति॑ । इन्द्र॑स्य । निं॒स॒ते॒ । अं॒शुम् । दु॒हन्तः॑ । अधि॑ । आ॒स॒ते॒ । गवि॑ ।
तेभिः॑ । दु॒ग्धम् । प॒पि॒ऽवान् । सो॒म्यम् । मधु॑ । इन्द्रः॑ । व॒र्ध॒ते॒ । प्रथ॑ते । वृ॒ष॒ऽयते॑ ॥
ते सोमादः सोमस्यात्तारस्ते प्रकृता एते ग्रावाण इन्द्रस्य हरी अश्वौ निंसते। निक्शन्ति। चुंबन्ति। प्राप्नुवन्तीत्यर्थः। किञ्च गव्यधिषवणचर्मण्यंशु सोमं दुहन्त असते। किञ्चेन्द्रस्तेभिस्तैर्दुग्धं सोम्यं सोममम्यं मध्वमृतं पपिवान्पीतवान्वर्धते। वृद्धशरीरो भवति। प्रथते। विस्तीर्णशरीरश्च भवति। व्रुषायते वृषेवाचरति॥९॥