स्व॒स्ति नः॑ प॒थ्या॑सु॒ धन्व॑सु स्व॒स्त्य१॒॑प्सु वृ॒जने॒ स्व॑र्वति ।
स्व॒स्ति नः॑ पुत्रकृ॒थेषु॒ योनि॑षु स्व॒स्ति रा॒ये म॑रुतो दधातन ॥
स्व॒स्ति । नः॒ । प॒थ्या॑सु । धन्व॑ऽसु । स्व॒स्ति । अ॒प्ऽसु । वृ॒जने॑ । स्वः॑ऽवति ।
स्व॒स्ति । नः॒ । पु॒त्र॒ऽकृ॒थेषु॑ । योनि॑षु । स्व॒स्ति । रा॒ये । म॒रु॒तः॒ । द॒धा॒त॒न॒ ॥
प्रायणेयेष्टौ पथ्यास्वस्तेर्यागस्य स्वस्ति नः पथ्यास्वित्येषानुवाक्या। उत्तरायाज्या। सूत्रितं च। स्वस्ति नह् पथ्यासु धन्वस्विति द्वे अग्ने नय सुपथा राये अस्मान्। आ. ४-३। इति। उदयनीयायामेत एव विपर्यस्ते याज्यानुवाक्ये। सूत्रितं च। विपरीताश्च यज्यानुवाक्या इति॥
हे मरुतो मितराविणो देवाः नोऽस्माकं पथ्यासु पथियोग्येषु सोदकेषु देशेषु स्वस्ति कल्याणम् कुरुत। तथा धन्वसु निरुदकेशु देशेषु स्वस्ति कल्याणमुदकजननलक्षनम् कुरुत। तथाप्सूदकेषु स्वस्ति। तथा स्वर्वति सर्वैरायुधैर्युक्ते सेनालक्षने वृजने शत्रूणामावर्जके बले च कल्यानम् कुरुत। नोऽस्माकं पुत्रकृथेषु पुत्रानां कर्तृषूत्पादकेशु स्त्रीणाम् योनिषु स्वस्ति कल्यानं यथा गर्भा न पतन्ति तथा क्षेमं कुरुत। किञ्च नोऽस्माकं राये धनाय गवादिलक्षनाय स्वस्ति क्षेमं दधातन। धत्त। कुरुत॥१५॥